Ωστε κανείς να μην ρωτήσει ξανά για τα Φερόες...

Του Θοδωρή Τσούτσου

Οι προκρίσεις δεν κερδίζονται με τρίλεπτα. Μπορεί να κριθούν με τρίλεπτα ξεσπάσματα, με λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά όταν θα έρθουν οι δύσκολοι αγώνες (κυρίως με Βέλγιο και Βοσνία). Αλλά μόνο με τρίλεπτα, χωρίς πρώτα να έχει σταθεροποιηθεί η απόδοση σε ένα σωστό επίπεδο, δεν μπορεί να συμβεί.

Η Εθνική, λοιπόν, φαίνεται να ψάχνει αυτό. Να φτάσει σε ένα επίπεδο που θα της επιτρέπει να μην ανησυχεί σε κανένα σημείο του αγώνα όταν παίζει με το Γιβραλτάρ και όταν πια θα έρχονται αυτά τα τρίλεπτα, που αφενός πρέπει να γίνουν περισσότερα και αφετέρου πρέπει να διαρκούν περισσότερο, να "καθαρίζει" τους αγώνες. Αυτό, λοιπόν, που είχε στο παρελθόν της, ψάχνει η Εθνική μας Το θέμα είναι αν το κάνει με το σωστό τρόπο. Διότι, με όσα απίθανα έγιναν τους προηγούμενους μήνες, δεν είναι καθόλου εύκολο να το πετύχει.

Το πολύ θετικό είναι ότι υπάρχει διάθεση για να το πετύχει. Μάλιστα, παράδοξο θα πει κανείς, πιο σημαντικό κριτήριο είναι η όποια ενέργεια έβγαλε η ομάδα στο επίσημο ματς με το Γιβραλτάρ, παρά η επιθυμία διάκρισης στο σπουδαίο ματς με την Ολλανδία, που όμως ήταν φιλικό. Ακόμη και αν η ομάδα δεν εντυπωσίασε.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι όλα ήταν καλώς καμωμένα στην ομάδα. Υπήρχαν αρκετά προβλήματα στη μετάβασή της από την άμυνα στην επίθεση και αυτό δεν αφορά μόνο και κυρίως το κέντρο της άμυνας. Οπως και το σχήμα με τους τρεις επιτελικούς πίσω από τον Μήτρογλου δεν δείχνει πολύ αποδοτικό, με δύο παίκτες που φυσιολογικά δεν υποστηρίζουν θέσεις στα άκρα, που δεν είναι "δικές τους". Για παράδειγμα, όταν μπήκε ο Γιαννιώτας πλαγιοκόπησε καλύτερα και αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που έπαιξαν τη θέση (μπήκε αντί του Μάνταλου).

Σε σχέση, όμως, με το πρόσφατο κακό παρελθόν, η ομάδα το δουλεύει το πράγμα. Ασφαλώς και αυτό έχει να κάνει και με τον Μίκαελ Σκίμπε. Αλλά έχει να κάνει κυρίως - και αυτό δεν αφαιρεί καθόλου στη δουλειά που κάνει ο Γερμανός τεχνικός - με το πόσο πιο συνειδητοποιημένοι παρουσιάζονται οι ποδοσφαιριστές. Κακά τα ψέματα, οι ίδιοι είναι που βασικά ορίζουν την τύχη της Εθνικής. Μόνο εκείνοι μπορούν να ξαναδημιουργήσουν το πνεύμα της Εθνικής. Αρκεί σε αυτή την προσπάθεια, που είναι φανερό πως έχει ξεκινήσει, να συμμετέχουν όλοι.

Οσο για τον όμιλο, δεν ήταν καθόλου καλό νέο ότι Βέλγιο και Βοσνία πέτυχαν πολλά γκολ, τρία και πέντε αντίστοιχα. Διότι στα προκριματικά του Μουντιάλ η διαφορά τερμάτων είναι το δεύτερο κριτήριο μετά τους βαθμούς και το πρώτο στην ισοβαθμία. Κακώς, λοιπόν, η Εθνική μας δεν κατάφερε να σκοράρει κι άλλα στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με το Γιβραλτάρ.

Μετά τη νίκη στην πρεμιέρα, για την Εθνική μας πλέον είναι αναγκαίο να βγάλει το 2016 μόνο με νίκες. Με Κύπρο εντός (7/10), Εσθονία εκτός (10/10) και Βοσνία εντός (13/11). Να πάει με το τέσσερα στα τέσσερα στο εκτός έδρας ματς με το Βέλγιο, που αποτελεί το βασικό αντίπαλο για την πρωτιά. Το θέμα δεν είναι μόνο βαθμολογικό. Είναι κυρίως θέμα αυτοπεποίθησης και εμπιστοσύνης που χρειάζεται να αποκτήσει η ομάδα, μετά τα τελευταία στραπάτσα. Να αντιληφθεί ότι και πάλι είναι η Εθνική Ελλάδας και όχι η ομάδα που παραμονές του αγώνα με το Γιβραλτάρ την ρωτούσαν για τις ήττες από της Νήσους Φερόες.